Alweer het laatste verhaaltje vanuit Kuta!

Toen we Kuta binnenkwamen heb je het gevoel alsof je in Lloret of Kreta komt. Het hotel waar we zitten zit net buiten de drukte, dat kan wel van pas komen. In het hotel kregen we een welkomstdrankje. Daar houden we van haha. We werden super netjes ontvangen en naar boven gebracht. De kamer is echt super. Perfect voor de laatste dagen. De mooiste kamer tot nu toe. Na even snel opgefrist te hebben zijn we de omgeving gaan verkennen. Als we dan toch hier zijn kunnen we net zo goed MacDonalds eten. Toch blijft dat eens in de zoveel tijd lekker. We zijn weer genezen voor een paar maanden haha. Er zitten hier shoppingmalls met veel winkels maar ze hebben niet wat we willen. Geen lacoste korte broeken en geen witte adidas schoenen. Jammer maar helaas. Ook zitten hier in de straatjes rondom het hotel erg veel souvenirswinkeltjes, echt honderden. Dat komt goed uit, daar vinden we wel wat. Wat er ook veel zit??? Massagesalons en goedkoop ook. Gelijk maar even proberen. Kevin een massage en Charon een manicure. De massage van Kevin was niet zo goed, die deed meer pijn dan dat het lekker was. De manicure van Charon was wel super en tevens had ze een goed gesprek met het meisje. Het meisje vertelde dat ze van Sumbawa kwam omdat daar geen werk was. Ze woonde samen met haar nicht om de kost te betalen. Ook vertelde ze dat het hier in de avond erg verandert. Letterlijk zei ze: de dikke Australiërs, die de hele dag dronken op bed hebben gelegen, komen tot leven. Ze willen dan hier alleen de vieze dingen maar dat doen we niet. Ook is haar vader ziek maar kan ze niet meer terug omdat ze dan geen werk meer heeft. Haar laatste geld had ze iets eerder al opgemaakt aan een boottrip naar Sumbawa. Ze moest snel weer terug naar Bali. Als conclusie zei ze jullie hebben geluk dat je zo lang op vakantie kan. Gelijk heeft ze. Toch wel aangrijpelijk dit soort verhalen. 
We vonden weer een plaatselijke Italiaan. Toevallig ook genaamd little Italy. Ze staan daar met pizza voor de deur. Na even geproefd te hebben wisten we genoeg; hier gaan we eten. Kevin een pizza, voorlopig de laatste, en Charon een lasagne. Echt super lekker.  Na het eten maar naar de kamer gegaan. Het bed ligt echt super goed, dus we hebben geslapen als roosjes
De volgende morgen scheen de zon al door de ramen naar binnen. Tijd om te douchen en te ontbijten. We gingen het strand eens bekijken. Het strand is niet zo mooi als bijvoorbeeld Gili Meno maar wel een stuk breder. Charon is gaan bakken op het strand en Kevin heeft zijn tijd volgemaakt in een massagesalon. Toen Kevin klaar was zat Charon al te wachten. Dit zijn de goede deals haha. Na nog een rondje gelopen te hebben in een andere mall, kwamen we terecht in een hele leuke winkel. Een winkel vol met artikelen voor in huis. Zoveel dat je haast niet kan kiezen. Diegene met betrekking op het strand hebben we maar genomen. Voor Indonesische begrippen duur maar vergeleken met Nederland niet veel. Je wordt gierig hier haha. Het was inmiddels al etenstijd en dit keer kozen we voor een burger in het hotel. Twee chickenburgers waren het   slachtoffer. Na het eten kocht Charon nog leuke slippers in de Marahari mall. Teruggekomen in het hotel vroegen we ons inmiddels af hoe we alles mee gaan krijgen maar dat zien we dan wel weer haha. Daar gaan we eens een nachtje over slapen. 
De volgende morgen hebben we weer ontbeten in het hotel. Wel fijn dat we niet ver hoeven te lopen voor goed ontbijt. Na het ontbijt hebben er een scooter gehuurd voor 24 uur. 5 euries, daar doen we het voor. In Bali rijden ze links, maar opzich ga je wel met het verkeer mee. Wat wel wennen is, is dat het veel drukker is en alles kriskras door elkaar heen gaat. Links inhalen, rechts inhalen? Tuurlijk geen probleem, alles kan. Deze dag hebben we doorgebracht in Legian en Seminyak. Deze twee tezamen met Kuta vormen eigenlijk een lange strip langs het strand. In Seminyak zitten vooral de mensen met wat meer te besteden en dat graag willen laten zien. Je kent ze wel "de kijk mij eens figuren". Legian is weer meer te vergelijken met Kuta. Charon zag een buddha to buddha winkel en kon het natuurlijk niet laten om even te kijken. Met lege handen de winkel uit?? Nee natuurlijk niet! Toen we in de avond terugkwamen in Kuta hebben we even een been en voet massage gedaan. Nope, het went nog steeds niet. Ook hebben we nog een bordje gekocht. Typisch zo'n moment dat je hem laat hangen en de volgende dag denkt laten we het toch maar doen. Inmiddels was het alweer etenstijd en begaven we ons richting Little Italy. Dit keer een lasagne voor Kevin en een pasta voor Charon. Als toetje deelden we nog een pizza peperoni. Het echte toetje werd een ijsje, dat kunnen we hier natuurlijk niet vergeten. Na deze lange dag was het tijd om te gaan slapen. De volgende morgen uiteraard weer het gebruikelijke ontbijt genuttigd. Deze dag zou in het teken staan van strand, strand en nog eens strand. Kevin had al een tijdje het idee om te proberen te gaan surfen. Jaja serieus dus niet lachen haha. Op het strand aangekomen (onder het motto van beter spijt van iets wat je gedaan hebt dan van iets je niet gedaan hebt) de stoute schoenen aangetrokken. In het begin lig je als een zeekoe op een plank op het strand voor de basics. Daarna begint het echte werk. Het eerste uur val je alleen maar om en heb je al de halve Bali zee in je maag. Het punt waarop je eigenlijk geen zin meer hebt. Zo af en toe lukt het dan half een een keertje. En ineens sta je een keer. Dan denk je dat je het kan, maar dan ga je de eerstvolgende keren weer ondersteboven het water in. Uiteindelijk lukte het aardig en bleef ie een paar keer staan op het surfboard. Zelfs vijf keer achter elkaar. Opzich wel leuk om te doen. Geen spijt dus. Charon heeft als cameravrouw gefungeerd dus het bewijs is er. Kevin op een surfboard snijdend door de golven hahahaha! Hij kwam er helemaal geschaafd uit. De zee is best wel sterk en als je valt, word je helemaal heen en weer gesmeten. De leraar had uiteraard een fooitje verdiend en een colaatje. 
De rest van de dag hebben we op het strand gespendeerd. Het vliegveld ligt hier niet ver vandaan dus je ziet ook steeds vliegtuigen overkomen. Dat houdt in ieder geval in dat het vliegveld niet dicht is. Toppie!! Kevin is nog via het strand naar het vliegveld gelopen en Charon bleef bakken. Het duurde alleen wat lang voordat Kevin terug was, dus Charon was een beetje zenuwachtig geworden. Toch wat verder dan verwacht. Het avondeten zal jullie niet verbazen... Little Italy, twee maal lasagne dit keer. Het zal jullie dan ook niet verbazen dat we op de terugweg nog een uurtje bij Carla Spa hebben doorgebracht, voordat we naar bed gingen haha! We reserveerden gelijk voor de volgende avond. Het zal ons niet gebeuren dat we op de laatste avond niet meer zouden kunnen. Na zo'n massage lig je echt helemaal
uitgeteld in je bed. De volgende morgen weer even ontbeten in het hotel en richting het strand. We waren dit keer vroeg en na een paar uur naar surfers te hebben gekeken, werd het een beetje heet. Een goed moment om even snel een hamburger te gaan eten. Na het eten van de hamburger zijn we via het strand naar het vliegveld gelopen. Heen een andere route. Via allemaal supermooie resorts en terug via het strand. Het is best wel een stuk lopen dus we kwamen helemaal bezweet terug. Een ijskoud colaatje doet dan wonderen. In het hotel hebben we even snel gedoucht en zijn we richting het strand gegaan voor de zonsondergang. We waren in ieder geval niet de enige. Vanaf de zonsondergang konden we gelijk door naar Little Italy voor ons laatste avondmaal. Wat een super restaurant is het toch. Heerlijk! Vanzelfsprekend sloten we de avond af in de.... Drie keer raden... Massagesalon. Verrassend he haha. Toen de spiertjes weer goed los waren hebben we de tassen gepakt. Met al die bordjes was het nog best wel even proppen maar uiteindelijk zit het er allemaal in. De volgende morgen nog even gebruik gemaakt van het ontbijt en uitgecheckt bij het hotel. De chauffeur stond al op ons te wachten en een kwartiertje later stonden we met de tassen op het vliegveld van Bali. Met een heel klein beetje vertraging stegen we op richting Kuala Lumpur waar we een kwartiertje later aankwamen. We doen het ervoor. In het vliegveld vond een stelletje elkaar heel erg lief, want ze bleven maar aan elkaar plukken. Kevin produceerde de geluiden als een soort van buikspreker! In KL pakten we op het vliegveld gelijk de skytrain naar het centrum. Hier hebben we een stopover van iets meer dan 7 uur. Uit ervaring weten we inmiddels dat we geen zin hebben om die uren op het vliegveld te spenderen. Gelukkig hebben we vrienden in Kuala Lumpur. We werden al opgewacht door Hong op het station. Vanuit daar gingen we nog even naar HET fotomoment van Maleisië, de Petronas Towers . Na even snel de foto's geschoten te hebben begaven we ons uiteraard naar Nando's, een geweldig kiprestaurant wat we al kennen vanuit Groot-Brittannië en natuurlijk vanuit Maleisië zelf. Heerlijk was het. Een beetje pittig maar ja dat hoort hier nou eenmaal. Na het eten hebben we nog een keer foto's geschoten bij de Petronas Towers, alleen nu in het donker. Erg gezellig om onze Maleisische vrienden weer eens te zien. Helaas was het alweer tijd om terug te gaan naar het vliegveld. We kunnen natuurlijk de vlucht niet missen, want in Nederland worden we natuurlijk erg gemist. Volgens het weerbericht wordt het weer ook beter. Dus..... We hebben er zin in.. We zijn onderweg